لغت نامه دهخدا لاعط. [ ع ِ ] ( ع ص ) مقابل پهلوی دیوار و کوه گذرنده. گویند: مَر لاعطاً؛ مقابل پهلوی دیوار و کوه، گذشت. ( منتهی الارب ).
