ریشهٔ واژهٔ لاستکثرت که در منابع معتبری همچون ویکی‌الکتاب بدان اشاره شده است، از دو جزء اصلی تشکیل شده است. جزء نخست، «کثر» است که در متون مختلف، ۱۶۷ بار به‌کار رفته و بر مفهوم فزونی و زیادی دلالت دارد. جزء دوم، حرف «ل» می‌باشد که با بسامد ۳۸۴۲ بار در ساختارهای واژگانی حضور یافته و اغلب به عنوان یک پیشوند یا جزء تکمیلی در ترکیبات زبانی عمل می‌کند.
در تحلیل ساختواژی این کلمه، می‌توان دریافت که ترکیب «کثر» و «ل» در قالب لاستکثرت نشان‌دهندهٔ شکل خاصی از تصریف یا ساختار صرفی در زبان عربی است که ممکن است در سیاق‌های دستوری متفاوت، معانی گوناگونی را افاده نماید. این گونه ترکیبات غالباً در متون کهن یا تخصصی دیده می‌شوند و برای درک دقیق معنا و کاربرد آن‌ها، مراجعه به منابع لغوی و دستور زبان امری ضروری است. بر این اساس، بازخوانی و واکاوی چنین واژه‌هایی نه تنها در درک صحیح متون کمک شایانی می‌نماید، بلکه در حفظ اصالت و صحت زبانی نیز نقش به‌سزایی ایفا می‌کند. بنابراین، توجه به ریشه‌یابی و بررسی آماری کاربرد اجزای تشکیل‌دهندهٔ واژگان، می‌تواند به عنوان روشی علمی در پژوهش‌های زبان‌شناسی و متون کلاسیک مورد توجه قرار گیرد.