لغت نامه دهخدا
قؤول. [ ق ُ ئو ] ( ع ص، اِ ) ج ِ قائل. ( اقرب الموارد ). رجوع به قائل شود.
قؤول. [ ق َ ئو ] ( ع ص ) گوینده. ( منتهی الارب ). قائل. ج، قُوُل. ( اقرب الموارد ). رجوع به قائل شود.
قؤول. [ ق ُ ئو ] ( ع ص، اِ ) ج ِ قائل. ( اقرب الموارد ). رجوع به قائل شود.
قؤول. [ ق َ ئو ] ( ع ص ) گوینده. ( منتهی الارب ). قائل. ج، قُوُل. ( اقرب الموارد ). رجوع به قائل شود.
گوینده قائل جمع قول