لغت نامه دهخدا ( فشغة ) فشغة. [ ف َ غ َ ] ( ع اِ ) گیاه پیچک. ( منتهی الارب ). لبلاب. ( اقرب الموارد ) ( فهرست مخزن الادویه ). || پنبه اندرون نی. آنچه از شکم گیاه صوصلاء پردو پراکنده گردد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
