تحلیل واژگانی کلمه فَانْکِحُوهُن که در منابع اسلامی و قرآنی مورد استناد قرار می‌گیرد، بر اساس داده‌های استخراج شده از ویکی الکتاب صورت پذیرفته است. این تحلیل، با تفکیک ساختار کلمه به اجزای اصلی آن، به بررسی فراوانی هر جزء در پیکره متنی مورد مطالعه پرداخته است. این روش تحلیلی، که ریشه‌یابی را بر پایه آمار فراوانی بنیان می‌نهد، نشان می‌دهد که پایه و اساس این واژه ترکیبی از سه جزء متمایز شامل حرف «فـ»، ریشه فعلی نکح و ضمیر جمع مؤنث «ـهن» است.
بر اساس گزارش آماری مذکور، فراوانی اجزای سازنده این کلمه در منابع مرجع متفاوت بوده است. حرف «فـ» با ۲۹۹۹ بار تکرار، بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده است که غالباً نشان‌دهنده نقش ربطی یا تاکیدی این حرف در ساختارهای جمله‌ای است. در مقابل، ریشه اصلی واژه، یعنی نکح که به معنای ازدواج یا نکاح است، تنها ۲۳ بار در متن مرجع ظاهر شده است. همچنین، پسوند ضمیر متصل ـهن به معنای ایشان برای مؤنث جمع، با ۲۰۷ بار تکرار، اهمیت نقش دستوری و اشاره به مخاطب جمع مؤنث را نمایان می‌سازد.
در مجموع، این تحلیل آماری نه تنها ساختار صرفی کلمه فَانْکِحُوهُن را روشن می‌سازد، بلکه با ارائه اعداد کمی در خصوص تکرار هر جزء، عمق نفوذ و کاربرد این واژه در متون مورد بررسی را نمایان می‌سازد. این رویکرد ریشه‌شناسانه، که مبتنی بر تفکیک دقیق اجزای کلمه و کمّی‌سازی تکرار آن‌هاست، ابزاری مهم برای درک دقیق‌تر معانی و کاربردهای اصطلاحات تخصصی در ادبیات دینی و زبانی محسوب می‌شود.
