فاناک

لغت نامه دهخدا

فاناک. ( ص مرکب ) سخنی که در آن «فاء» بسیار آید: فأفاءة؛ مانند دحرجة، سخن فاناک گفتن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

سخنی که در آن فا بسیار آید
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ارین
ارین
الم
الم
خویش
خویش
ملکا
ملکا