فاردون

لغت نامه دهخدا

فاردون. ( اِخ ) کسی که ظاهراً مانی شاگرد او بوده است: این مانی شاگرد فاردون بود و پس طریقت زندقه آورد. ( فارسنامه ابن بلخی ص 20 ). رجوع به مانی شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ورژن
ورژن
بررسی
بررسی
طعمه
طعمه
فوت جاب
فوت جاب