لغت نامه دهخدا ( غلفقة ) غلفقة. [ غ َ ف َق َ ] ( ع مص ) درویش شدن. تنگ دست گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || غلفقة کلام؛ سخن بد گفتن. لام در این حروف زاید است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
