لغت نامه دهخدا
عوسن. [ ع َ س َ ] ( ع ص ) بلندبالا بااندک کوزپشتی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). شخص دراز که در او اندکی خمیدگی باشد. ( از اقرب الموارد ).
عوسن. [ ع َ س َ ] ( ع ص ) بلندبالا بااندک کوزپشتی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). شخص دراز که در او اندکی خمیدگی باشد. ( از اقرب الموارد ).