در لغتنامه‌های معتبر زبان فارسی، واژهٔ عظایات به‌صورت جمع عَظایَة ثبت شده‌است. این واژه از ریشهٔ عربی مشتق گشته و در متون کهن و منابع لغوی مورد استناد قرار گرفته‌است. بر اساس مراجعه به منابع معتبری همچون کتاب اقرب‌الموارد، برای دستیابی به تعریف دقیق و اطلاعات کامل‌تر، لازم است به مدخل اصلی عَظایَة رجوع شود. این رویکرد در پژوهش‌های لغوی رایج بوده و امکان درک صحیح معنا و کاربرد واژه را فراهم می‌سازد. بنابراین، واژهٔ عظایات به‌عنوان یک شکل جمع، وابسته به مفهوم واحد عَظایَة است و فهم دقیق آن منوط به بررسی معنا و مصادیق واژهٔ مفرد آن می‌باشد. این روش در مطالعات ریشه‌شناسی و واژه‌شناسی همواره توصیه می‌گردد.
