لغت نامه دهخدا
عشبه چینی. [ ع ُ ب َ / ب ِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) نوعی از عشبه که ریشه اش در طب عوام بهترین داروی تصفیه کننده خون و ضد نقرس و بهترین داروی بیماری سیفیلیس شناخته شده است. این گونه عشبه در ژاپن و چین میروید، و در برخی کتب رویش آن را در کناره های خزر نیز ذکر کرده اند. ( از فرهنگ فارسی معین ).
