عرفجاء

لغت نامه دهخدا

عرفجاء. [ ع َ ف َ ] ( اِخ ) جائی است یا آبی مربنی عُمَیل را. ( منتهی الارب ). نام جایگاهی است مشهور، و «ال » بر آن داخل نشود. و آن آبی است از آن بنی عمیلة، و گویند آبی است از آن بنی قشیر، و نیز گفته اند که آب ونخلی است از آن طی در جبلین. ( از معجم البلدان ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تک نیت فال تک نیت فال ای چینگ فال ای چینگ فال چای فال چای