لغت نامه دهخدا ( عثقة ) عثقة. [ ع َ ث َ ق َ ] ( ع اِ ) یکی عثق. || ( اِمص ) فراخی سال و ارزانی. ( منتهی الارب ). || ( ص ) یقال أمست الارض عثقة؛ أی مخصبة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
