عایقه

عایقَة صفت مؤنث از ریشهٔ عایق است. این واژه در زبان عربی به صورت صفت نسبی و به‌صورت مونث به کار می‌رود و دلالت بر ویژگی یا حالت بازدارندگی و مانع شدن دارد. در متون لغوی و کهن، برای دریافت تعریف دقیق‌تر و شواهد کاربردی این واژه، ارجاع به مدخل عائقة توصیه شده است. چنین ارجاع‌هایی در فرهنگ‌های معتبر، امکان ردیابی شبکهٔ معنایی واژه و درک بهتر حیطهٔ استعمال آن را فراهم می‌سازد. بنابراین، عایقة شکل مؤنث عایق بوده و به معنای چیزی است که بازدارندگی می‌کند یا مانع از وقوع امری می‌شود. برای مطالعهٔ بیشتر و دستیابی به اطلاعات تکمیلی، مراجعه به مدخل اصلی یعنی عائقة در منابع مربوطه پیشنهاد می‌گردد.

لغت نامه دهخدا

( عایقة ) عایقة. [ ی ِ ق َ ] ( ع ص ) مؤنث عایق. رجوع به عائقة شود.