ظری

لغت نامه دهخدا

ظری. [ ظَرْی ْ ] ( ع مص ) جاری و روان گردیدن: ظری بطنه؛ رفت شکم او.
ظری. [ ظَ را ] ( ع مص ) زیرک گردیدن.

فرهنگ فارسی

جاری و روان گردیدن: ظری بطنه رفت شکم او. یا زیرک گردیدن.