طپاندن

لغت نامه دهخدا

طپاندن. [ طَ دَ ] ( مص ) فروبردن. فروکردن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
با
با
بازگشت
بازگشت
راه و رسم
راه و رسم
حوصله
حوصله