واژۀ صُغرات که در متون کهن فارسی به کار رفته‌است، در واقع شکل معرَّب‌شدۀ همان جُغرات فارسی است. این کلمه به معنای ماست است و کاربرد آن بیشتر در متون ادبی و تاریخی دیده می‌شود. این تغییر واجی از «ج» به «ص» نمونه‌ای از تأثیر زبان عربی بر برخی واژگان فارسی در دورۀ خاصی از تاریخ ادبیات ایران است. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر دربارۀ ریشه‌شناسی، تلفظ و کاربردهای این واژه، باید به مدخل جغرات در فرهنگ‌های معتبر واژگان فارسی و کتب لغت مراجعه نمود. این مراجعه به پژوهشگران کمک می‌کند تا سیر تحول تاریخی این واژه و ارتباط آن با واژۀ مرجع را به درستی درک کنند. بر این اساس، صغرات نه یک واژۀ مستقل، بلکه گونه‌ای دگرگون‌شده از یک اصطلاح اصیل فارسی است که برای فهم دقیق آن، بررسی منبع اصلی ضروری می‌باشد. چنین نمونه‌هایی گواه پیوند عمیق فرهنگی و زبانی در حوزۀ تمدن ایرانی اسلامی هستند.