لغت نامه دهخدا
( صعلکة ) صعلکة. [ ص َ ل َ ک َ ] ( ع مص ) درویش کردن کسی را. || سر ساختن برای اشکنه و برآوردن سر آن را. ( منتهی الارب ): صعلک الثریدة؛ جعل لها رأساً و رفع رأسها. ( اقرب الموارد ). || فربه کردن تره، شتران را. ( منتهی الارب ).
( صعلکة ) صعلکة. [ ص َ ل َ ک َ ] ( ع مص ) درویش کردن کسی را. || سر ساختن برای اشکنه و برآوردن سر آن را. ( منتهی الارب ): صعلک الثریدة؛ جعل لها رأساً و رفع رأسها. ( اقرب الموارد ). || فربه کردن تره، شتران را. ( منتهی الارب ).
درویش کردن کسی را
