لغت نامه دهخدا صرنج. [ ] ( معرب، اِ ) معرب سرنج: به نوبت زدن بهر والا ولنج زده میخ جهل از دو جانب صرنج.نظام قاری ( دیوان ص 192 ).رجوع به سرنج شود.