لغت نامه دهخدا ( صبخة ) صبخة. [ ص َ ب َ خ َ ] ( ع ص، اِ ) زمین شوره. ج، صباخ. ( منتهی الارب ). رجوع به کلمه ذیل شود.صبخة. [ ص َ خ َ] ( ع ص، اِ ) زمین شوره است. رجوع به صَبَخَة شود.