شقوء. [ ش ُ ] ( ع مص ) دندان شتر برآمدن. ( تاج المصادر بیهقی ). شقا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).برآمدن دندان پیشین. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || غلبه کردن کسی را. ( تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به شقا شود. || شانه کردن موی سرکسی را. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || زدن فرق سر کسی را. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
