لغت نامه دهخدا ( شجوجاة ) شجوجاة.[ ش َ ج َ ] ( ع ص، اِ ) مؤنث شجوجی. ( منتهی الارب ). || باد پیوسته. ( منتهی الارب ). باد که پیوسته وزد. ( از اقرب الموارد ). || عقعق ماده که مرغی است ابلق. ( منتهی الارب ). رجوع به شجوجی شود.
