واژه «شارش گاه» اصطلاحی است که در حوزه فیزیک به کار می‌رود و به معنای چشمه شارش است. در این کاربرد، «شارش» به جریان یا حرکت بارهای الکتریکی یا ذرات اشاره دارد و «گاه» همان مکان یا نقطه را نشان می‌دهد. بنابراین، شارش گاه به نقطه‌ای گفته می‌شود که از آنجا جریان بار یا ذرات شروع شده یا از آن خارج می‌شود.
در فیزیک، این مفهوم اهمیت ویژه‌ای دارد، به‌ویژه در زمینه الکترومغناطیس و الکتریسیته. به عنوان مثال، در یک مدار یا محیط باردار، شارش گاه می‌تواند نقطه‌ای از تجمع بار باشد که سبب ایجاد میدان الکتریکی یا جریان الکتریکی می‌شود. بررسی آن‌ها به دانشمندان امکان می‌دهد جریان و توزیع بار را در سیستم‌ها تحلیل کنند.
علاوه بر این، شارش گاه‌ها در مدل‌سازی فیزیکی و حل مسائل مهندسی نیز کاربرد دارند. برای نمونه، در محاسبات میدان الکتریکی یا مغناطیسی، شناسایی آن‌ها به تعیین خطوط شارش و توزیع انرژی کمک می‌کند. این مفهوم، پایه‌ای برای درک حرکت بارها و انتقال انرژی در سیستم‌های الکتریکی و مغناطیسی است.
