لغت نامه دهخدا
( سمسمة ) سمسمة. [ س َ س َ م َ ]( ع مص ) دویدن روباه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
سمسمة. [ س ِ س ِ م َ ] ( ع اِ ) یک مورچه سرخ. ( ناظم الاطباء ). ج، سماسم. || ( اِ ) یکدانه کنجد. || ( ص ) مرد سرخ. ج، سماسم. ( مهذب الاسماء ). || مرد سبک. ( ناظم الاطباء ).
- سمسمه بری؛ گیاهی است بنام اسپرک سفید. ( فرهنگ فارسی معین ).