لغت نامه دهخدا سفاهن. [ س َ هََ ] ( اِ ) شانه زلف و گیسو. ( برهان ) ( آنندراج ): سفاهن را دهن پر مشک از آن شدکه فراش ره هندوستان شد.نظامی ( از جهانگیری ).
