سرایچه. [ س َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) سَراچه. خیمه کلان. || سرای کوچک. ( آنندراج ): بخط خویش سرایی بدین نیکویی و چندین سرایچه ها و میدانها... ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 144 ). امیر برخاست و به سرایچه خاص رفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 511 ). آنگاه این سرایچه را ویران کنیم و سرایچه ای دیگر بنا کنیم. ( معارف بهأولد ).
فرهنگ عمید
= سراچه
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - سرای کوچک. ۲ - خانه اندرونی خلوتخانه. ۳ - صنودقچه ای که درون صندوق بزرگی بود. ۴ - قفسی بی ته که مرغان خانگی را در زیر آن نگاهدارند. یا سراچه آدرنگ. دنیا. یا سراچه ضرب. ضرابخانه دار الضرب. یا سراچه گل. دنیا. خیمه کلان یا سرا کوچک