سبریته

لغت نامه دهخدا

( سبریتة ) سبریتة. [ س ِ ت َ ] ( ع ص ) مؤنث سبریت. بمعنی زن درویش. ( منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اسکل
اسکل
علت
علت
ترکش
ترکش
مطاع
مطاع