زهدان نهادن

لغت نامه دهخدا

زهدان نهادن. [ زِ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از عاجز شدن در جنگ و بحث. || مقر شدن و اعتراف نمودن بر سستی و کم فهمی خود. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج )( رشیدی ) ( از ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~. نَ دَ ) (مص ل. ) کنایه از: عاجز شدن در جنگ.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - عاجز شدن در جنگ. ۲ - اعتراف کردن بر کم فهمی و سستی خود.

ویکی واژه

کنایه از: عاجز شدن در جنگ.