روستره. [ س ُ ت ُ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) آلتی که بدان موی صورت سترند و تراشند. تیغ صورت تراشی: مردی دیدم بلندبالا... سجاده بر دوش افکنده و روستره با مسواک بر دوش. ( اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 52 ).
فرهنگ عمید
پارچه ای که با آن دست و رو را خشک کنند، حوله.
فرهنگ فارسی
دستارچهای که با آن دست وروراخشک کنند، هوله آلتی که بدان موی صورت سترند و تراشند.