لغت نامه دهخدا ردأان. [ رِ ] ( ع اِ ) مثنای رِداء و هما ردأان باثبات الهمزة مثل الاصلیة و هو اَجود، و رِداوان بقلبها واواً مثل التأنیث. ( منتهی الارب ). رجوع به رداء شود.
