معنی رثع | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

رثع. [ رَ ث ِ ] ( ع ص ) سخت حریص و طامع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ناکس و خسیس. ج، رَثِعون. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
رثع. [ رَ ث َ ] ( ع اِمص ) حرص و طمع سخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( ناظم الاطباء ): فیه رَثَع و جشع؛ ای دناءة و حرص. ( اقرب الموارد ). ناکسی و فرومایگی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). حرص و شره شدید داشتن. ( از اقرب الموارد ).

گزارش محتوای نامناسب