لغت نامه دهخدا ( ذئرة ) ذئرة. [ ذَ ءِ رَ ] ( ع ص ) تأنیث ذَئِر. || امراءة ذئِرة؛ زنی ناسازوار با شوی. ذئر. ذائر. || ناپسند. || سختی. || سختی حرب. || شؤنک ذئرة، یا ان شؤنک لذئرة؛ ای دموعک فیها تنفش کتنفش الغضبان یعنی در مجاری اشک تو دم زدنهائی است چون دم زدن مرد خشمناک.
