لغت نامه دهخدا ( دوقة ) دوقة. [ دَ ق َ ] ( ع مص ) به معنی دواقة است. ( از ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). رجوع به دواقة شود.دوقة. [ دَ ق َ ] ( ع اِمص ) دوقانیة. تباهی. || حماقت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).دوقه. [ دَ ق َ ] ( اِخ ) کین زاده مولی عثمان بن محمد رومی. متوفا به سال 1013 هَ. ق. او راست: ازهار الجمائل فی وصف الاوائل. ( یادداشت مؤلف ).