دفقی

لغت نامه دهخدا

دفقی. [ دِ ف ِق ْ قا ] ( ع ص ) ناقه تیزرو و کریمةالنسب، یا ناقه ای که هنوز بچه نزاده باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || اسپ ماده نیکورفتار شتاب رو. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) نوعی مشی و راه رفتن که در آن شتاب است. ( از اقرب الموارد ): مشی الدفقی؛ شتاب رفتن، یا گاهی بر این پهلو و گاهی بر آن پهلو یا گشاده گام رفتن. ( از منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مریم
مریم
بلاوجه
بلاوجه
گویا
گویا
محنت
محنت