دعداع

لغت نامه دهخدا

دعداع. [ دَ ] ( ع ص، اِ ) کوتاه بالا. ( منتهی الارب ). قصیر. ( اقرب الموارد ). || نوعی از نرم و آهسته دویدن. ( منتهی الارب ): سعی دعداع؛ دویدنی که در آن آهستگی و پیچیدن باشد. ( از اقرب الموارد ).
دعداع. [ دِ ] ( ع مص ) مصدر دعدعة است در تمام معانی. ( از اقرب الموارد ). رجوع به دعدعة شود.

گزارش محتوای نامناسب