درختنه سنبه

لغت نامه دهخدا

درختنه سنبه. [ دِ رَ ت ِ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب )درخت سنبه. که پرنده ای باشد که درخت را با منقار سوراخ کند. ( از برهان ). درختینه سنبه. دارسنب. دارکوب.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - پرندهایست که با منقار درخت را سوراخ کند. دارکوب. ۲ - نوعی زنبور سیاه که چوب را سوراخ میکند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
می نگارد
می نگارد
ضمیمه
ضمیمه
استیصال
استیصال
بی‌پروا
بی‌پروا