لغت نامه دهخدا درخبین. [ دُ رَ ] ( ع اِ ) سختی و بلا. ( منتهی الارب ). داهیه. ( اقرب الموارد ). درخبیل. درخمین. درخمیل. || ( ص ) مرد سست رو درنگ کار. ( منتهی الارب ).
