لغت نامه دهخدا دحدح. [ دَ دَ ] ( ع اِ صوت ) یقال للمقر «دِح دِح » و دح دح [ دحِن دحِن ] ای اقررت فاسکت. ( منتهی الارب ). هرگاه خواهند که کسی را از حرف زدن و تکلم بازدارند این کلمات را استعمال نمایند. ( آنندراج ).
