لغت نامه دهخدا
داموغ. ( ع ص ) حجر داموغ؛ سنگ سرشکن چنانکه شکستگی را بدماغ رساند. ( منتهی الارب ). داموغة. ( آنندراج ).
داموغ
داموغ. ( ع ص ) حجر داموغ؛ سنگ سرشکن چنانکه شکستگی را بدماغ رساند. ( منتهی الارب ). داموغة. ( آنندراج ).
داموغ. ( ع ص ) حجر داموغ؛ سنگ سرشکن چنانکه شکستگی را بدماغ رساند. ( منتهی الارب ). داموغة. ( آنندراج ).
