لغت نامه دهخدا خواجه فلک. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب است. || کنایه از مشتری. ( از برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ).
