حرقوصیه. [ ح ُ صی ی َ ] ( اِخ ) قومی از خوارج که به حرقوص عنبری سعدی منسوبند، و محمدبن جریر طبری کتابی در رد ایشان نوشته است. ( از فهرست نجاشی ).صاحب ذریعه گوید که این رد را طبری مورخ ( متوفی 310هَ. ق. ) ننوشته، بلکه محمدبن جریربن رستم شیعی نوشته است. ( الذریعه ج 10 ص 193 ). و رجوع به حرقوص شود.
