لغت نامه دهخدا ( حذلمة ) حذلمة. [ ح َ ل َ م َ ] ( ع مص ) شتافتن. ( از منتهی الارب ).اسراع. || چون غلطانی رفتن. || حذلمه فرس؛ نیکو کردن اسب را. || تراشیدن، چنانکه چوب را. || پر کردن، چنانکه مشک را. || تیز گردانیدن. ( از منتهی الارب ).
