حبروف واژه‌ای عربی است که در منابع قدیمی مانند «منتهی‌الأرب» ذکر شده است و معنای آن به مردی اشاره دارد که کسب و کاری برای تأمین معاش و زندگی خانواده یا عیال خود دارد. به بیان دیگر، حبروف کسی است که با تلاش و کارگری، روزی خانواده‌اش را تأمین می‌کند و مسئولیت اقتصادی خانه را برعهده می‌گیرد.
ریشه‌ی این واژه در اصل عربی آن به مفهوم «کسب و تلاش برای زندگی» بازمی‌گردد و نشان‌دهنده نقش مرد در تأمین نیازهای مالی خانواده است. در متون فقهی و ادبیات کلاسیک، چنین واژه‌هایی برای توصیف انسان‌های مسئول و متعهد به خانواده به کار رفته است.
بنابراین، وقتی در متون قدیمی یا منابع لغوی به «حبروف» برخورد می‌کنیم، منظور مردی است کوشا و مسئول که با کار و تلاش خود، معیشت خانواده را تأمین می‌کند و نقش اصلی او در زندگی خانوادگی حفظ کرامت و رفاه عیال است.
