توعیث

لغت نامه دهخدا

توعیث. [ ت َ ] ( ع مص ) بند کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بازگردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
دیکته
دیکته
نار
نار
باایمان
باایمان
تکه
تکه