لغت نامه دهخدا تنجیع.[ ت َ ] ( ع مص ) اثر کردن علف در ستور و پند سخن در مردم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). اثر کردن دواء و علف و وعظ و خطاب. ( از اقرب الموارد ).
