تناصی

لغت نامه دهخدا

تناصی. [ ت َ ] ( ع مص ) موی پیشانی یکدیگر گرفتن قوم در خصومت. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). || تقرب و تقابل طلح و سیال ( دو نوع گیاه ) چنانکه این بر آن و آن بر این درآید با وزش باد. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع. ] (مص ل. ) موی پیشانی همدیگر را گرفتن در جنگ و درگیری.

فرهنگ عمید

در جنگ و زدوخورد پیشانی یا موی پیشانی یکدیگر را گرفتن.

ویکی واژه

موی پیشانی همدیگر را گرفتن در جنگ و درگی