لغت نامه دهخدا تشرج. [ ت َ ش َرْ رُ] ( ع مص ) بهم درشدن چیزی به چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): تشرج اللحم بالشحم؛ یعنی تداخل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
