لغت نامه دهخدا
تزور. [ ت َ زَوْ وُ ] ( ع مص ) دروغ گفتن. ( از متن اللغة ) ( از المنجد ). || تزویر. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ): تزوَّرالشی ٔ؛ زوَّره لنفسه. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). تزور الکلام؛ زوره لنفسه. ( متن اللغة ):
ابلغ امیرالمؤمنین رسالة
تزورتها من محکمات الرسائل.( اقرب الموارد ).
