لغت نامه دهخدا ( تزبیة ) تزبیة. [ ت َ ب ِ ی َ ] ( ع مص ) از پس راندن آنرا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). راندن آنرا. ( اقرب الموارد ) ( از المنجد ) ( از متن اللغة ). || گوشت را در زبیة گذاشتن جهت شکار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) ( از متن اللغة ).
