تدحی

تدحی. [ ت َ دَح ْ حی ] ( ع مص ) ( از «دح ی » ) وارفتن بهر طرف. ( منتهی الارب ). تبسط. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ) ( متن اللغه ) ( تاج العروس ). یقال: نام فلان فتدحی؛ ای اضطجع فی سعة من الارض. ( تاج العروس ).

وا رفتن بهر طرف